آبدومینوپلاستی به معنای برداشتن چربیهای اضافهی شکم و ترمیم زیبایی آن است که تکنیکهای مختلف دارد. بسته به حجم شکم، میزن افتادگی آن و اینکه بیمار، فتق یا پارگی دیوارهی شکم از داخل داشته باشد یا خیر، تکنیکها و وسعت عمل جراحی فرق میکند.
به برداشتن قسمتهای اضافهی شکم از طریق برش، تامیتاک گفته میشود، در عمل جراحی آبدومینوپلاستی قسمتهای افتاده و آویزان با جراحی و از طریق برش دادن، برداشته میشود و سپس چربیهایی که در شکم وجود دارد از طریق ساکشن تخلیه میشود و دیوارهی شکم و فتقهایی که در ناحیهی ناف یا بالاتر و پایینتر از آن وجود دارد، در حین عمل، ترمیم میشود.
بیمار پیش از عمل جراحی آبدومینوپلاستی آزمایشهای نظیر خون، ادرار و.. را انجام میدهد. اگر بالای چهل سال سن داشته باشد حتما مشاورهی قلب هم باید بشود. مصرف داروهایی نظیر آنتیبیوتیک، ضد بارداری یا امگا3 و... به استثنای یک سری از مسکنها تا دو هفته پیش از عمل باید قطع شود.
بیمار در روز عمل بستری میشود. عمل تحت بیهوشی کامل انجام میشود و به طور حتم برش در بدن ایجاد میشود که این برش در چین پایین شکم میافتد و همانطور که گفته شد قسمتهای افتاده و آویزان که دارای ترک پوست هم هستند بریده و جدا میشوند و سپس ترمیم دیوارهی شکم انجام گرفته و برداشتن چربیهای سایر نقاط شکم هم صورت میگیرد.
فردی که میتواند این عمل جراحی را انجام دهد باید 28 سال سن به بالا داشته باشد و تا حدود سن 70 سالگی هم محدودیتی ندارد به این شرط که بیمار به لحاظ قلبی، ریوی و عروقی سالم باشد. این عمل معمولا برای خانمها بعد از سنین باروری انجام میگیرد به این معنا که فرد زایمانهایش را انجام داده باشد و دیگر قصد بچهدار شدن ندارد. تقریبا" 95 درصد افرادی که این عمل را انجام میدهند خانم هستند و معمولا" مشکلاتی که در ناحیهی شکم برای آنها پیش میآید به دنبال بارداریهای متعدد، زایمان، سزارین و اینگونه مسائل است.
انجام این عمل در آقایان بسیار محدودتر دانست که باید با احتیاط بیشتری انجام میشود به این دلیل که آقایان بر خلاف خانمها به همان اندازه که در بیرون شکمشان چربی دارند به همان اندازه هم در درون بدن چربی دارند. بنابراین تغییر سایز و کوچک شدن شکم که در خانمها اتفاق میافتد در آقایان کمتر است و به همین دلیل به آقایان توصیه میشود که پیش از عمل، کاهش وزن داشته باشند تا چربیهای درون بدنشان کمتر شود و بعد از آن برای ساکشن یا عمل جراحی مراجعه کنند.
افرادی که در سنین باروری هستند و قرار است که بچهدار شوند نمیتوانند جراحی باز و آبدومینوپلاستی انجام دهند. برای این افراد فقط لیپوساکشن انجام داده میشود. در مواردی هم که فرد مشکلات قلبی، عروقی و ریوی و به طور کلی بیماری زمینهای داشته باشد انجام این عمل خطرناک خواهد بود. در غیر این صورت محدودیت خاصی برای این عمل وجود ندارد.
وجود شکمهای بزرگ خود نوعی عارضه است چون وزن زیاد شکم فشار بالایی به ستون فقرات و به خصوص ناحیهی کمر و لگن وارد میکند و فرد را مستعد آرتروز و دیسک کمر و پوکی استخوان میکند. اثر جانبی دیگر چاقی شکم روی زانوها است.
به طور کلی هر عمل جراحی یک سری عوارض عمومی و یک سری عوارضی دارد که خاص آن عمل است. عوارضی که ممکن است به دنبال هر عمل جراحی پیش بیاید، نظیر عفونتها و خونریزیها که غیرعادی هستند و معمولا" اگر بیمار مشکلات زمینهای مثل اختلالات انعقادی یا دیابت نداشته باشد این عوارض هم بسیار نادر خواهد بود. البته جای برشی که بعد از عمل جراحی باقی میماند نسبت به فوایدی که کوچک شدن شکم دارد قابل اغماض است.
عارضه ی دیگری در این عمل جراحی به نام آمبولی وجود دارد البته آمبولی تنها مربوط به بیمارانی که جراحی شکم یا ساکشن میکند نیست. هر عملی که بیشتر از 45 دقیقه تا یک ساعت طول بکشد و اگر بیمار مشکلات زمینهای هم داشته باشد ریسک آمبولی را بالاترمیبرد.
ولی آمار ارائه شدهی آمبولی در همهی عملهای جراحی زیبایی را چیزی حدود یک در پنج تا هفت هزار ذکر می کنند و اگر بیماریهای زمینهای فرد کنترل شود، عوارض جراحی هم کنترل خواهد شد.
به طور کلی عمل جراحی آبدومینوپلاستی بسیار حساس و دقیق است که مهارت و دانش جراح و گروه جراحی را طلب میکند و جراح باید علاوه بر تسلط کافی به این عمل، به شرایط بیمار هم آگاهی کافی داشته باشد.
نویسنده: دکتر سارا قربانی( اولین جراح پلاستیک ایران)