او عشق به خلق زیبایی دارد. پیش ترها ، نقاشی را هم دوست داشته. پزشکی را هم همین طور. می گوید که هر دوی این ها را با هم هماهنگ کرده چرا که دندان پزشکی نوعی آفرینش زیبایی است؛ برای گذاشتن روکش یا اگر بخواهی خنده بیمار را به او برگردانی باید زیبایی را در نظر بگیری. به همین دلیل او به سراغ این رشته رفت ، رشته ای که به او آرامش می دهد.
دکتر فریبا بلوچ جراح دندانپزشک و متخصص پروتزهای دندانی، عضو انجمن عمومی دندان پزشکان ایران و icoi بین المللی است. ایشان از پروتزهای دندانی و انواع آن می گوید: پروتز دندان دو نوع ثابت ومتحرک دارد. دندان هایی را که دیواره هایشان می شکند و توانایی این را ندارند که بار نیروهای وارد شده موقع جویدن یا حرکت مختلف دهان را تحمل کنند، روکش می گذارند.
از سوی دیگر یک سری از دندان ها عصب کشی می شوند. زمانی که دندان عصب خود را از دست می دهد، تغذیه خود را هم از دست داده و خشک و شکننده می شود و پس از عصب کشی به روکش نیاز پیدا می کند. بنابراین برای دو دسته از دندان ها روکش گذاشته می شود؛ یکی دندان های عصب کشی شده و دیگری دندان هایی که پرکردگی های وسیع دارند؛ برای این دندان ها پروتز ثابت گذاشته می شود.
در پروتز ثابت، روکش دندان توسط نوعی چسپ دائم می چسپد و روکش تکان نمی خورد. اما پروتزهای متحرک، پلاک متحرکی است که بیمار باید شب ها آن را از دهان خود خارج کند، بشوید، در جعبه مخصوص خود و در آب نگهداری کند و پس از این که به فک خود استراحت داد، آن را دوباره در دهان خود بگذارد. در این نوع پروتز، دندان های از دست رفته توسط پلاکی متحرک جایگزین می شود و فرد همیشه باید این مراقبت ها را از دندان خود به عمل بیاورد.
هزینه پروتز متحرک از ثابت کمتر است و گاهی افرادی که از پروتز متحرک استفاده می کنند، هزینه های درمانی پروتز ثابت را ندارند. گاهی هم فرد، دندان های پایه را ندارد. به این معنا که یک دندان از بین رفته اما دندان عقبی آن وجود ندارد که بتوان از آن به عنوان یک پایه استفاده کرد و به اصطلاح، آن را بریج کرد. در واقع در انتهای فک این افراد دندانی وجود ندارد. گاهی اوقات هم فاصله دو دندان به حدی است که نمی توان یک پیچ بزرگ در این فاصله کار گذاشت.
اما امروزه ایمپلنت ها جایگزین پروتز متحرک شده اند. در واقع اگر فرد هزینه های ایمپلنت را بتواند پرداخت کند می تواند از طریق ایمپلنت، دندان های از دست رفته خود را ترمیم کند.
ایمپلنت و تراش دندان های سالم
گفته می شود که در ایمپلنت، افراد دوست ندارند دندان های سالم خود را تراش بدهند اما در واقع اگر دندان ها سالم باشند، از ایمپلنت استفاده می کنند اما اگر دندان های پایه مشکل داشته باشند برای نمونه عصب کشی شده باشند یا پرکردگی های وسیع داشته باشد، بهتر است که تراشیده شود، زیر روکش برود و عمر بیشتری داشته باشد.
ایمپلنت، پیچی است از جنس تایتانیوم که وارد فک می شود و در واقع نوعی پیوند محسوب می شود که جایگزین دندان می شود؛ وارد فک می شود، ریشه را تشکیل می دهد و یک قطعه چینی دیگر هم روی آن قرار می گیرد که پیچ مشخص نباشد.
دلایل شکستگی پروتزهای دندانی
خطر شکستگی و ترک خوردن در اوایل عمر پروتزهای دندانی وجود دارد. برای جلوگیری از این خطر، پزشک باید بسیار حاذق باشد. نوع تراش بسیار مهم است و این که جراح، دست کار کرده داشته باشد. علاوه بر نوع تلاش پزشک، به جنس ماده ای که کوره پز در همکاری با لابراتوار آماده می کند نیز بستگی دارد.
در دندانپزشکی به نحوه جفت شدن دندان ها بر روی یکدیگر اکلوژن گفته می شود. آسیب دیدن پروتز های دندانی به اکلوژن بیمار هم ارتباط دارد که می تواند بر دوام روکش دندانی موثر باشد.
در واقع شکستگی پروتزهای دندانی از موارد زیر ناشی می شود؛ شکست های تکنیسینی که کوره پز موجی شده، شکست های خود دندانپزشک و شکست های بیمار و اکلوژن او.
در حال حاظر موادی وجود دارد که روکش را ترمیم می کنند یا می توان آن را بیرون آورد و تعویض کرد.
دخانیات عامل مضر ایمپلنت
دخانیات باعث تحلیل استخوان می شود اما به وسیله پیوند استخوان می توان آن ها را ترمیم کرد به این معنا که دخانیات عامل از بین بردن ایمپلنت نیست بلکه عامل مضر آن است؛ پیوندهای استخوانی این آسیب ها را جبران می کنند اما بهتر است که دخانیات، نباشد تا نیاز به ترمیم هم دیگر وجود نداشته باشد.